Kernkwaliteiten

Competenties tonen in samenhang

Deze kwaliteit is terug te vinden in mijn verantwoording per artikel, waarin ik beschrijf wat er allemaal aan het maken van mijn artikelen vooraf ging.  In de keuzes die ik heb moeten maken tijdens het afstudeerproces zijn de verschillende competenties ook de revue gepasseerd. Want door de tijdsdruk die ik mezelf opgelegd had  best veel keuzes heb ik uiteindelijk best wel wat ingrijpende keuzes moeten maken. Deze keuzes hebben weer invloed gehad op verschillende aspecten van de artikelen. Zo had ik eerst vooral artikelen in mijn portfolio die ik zelf leuk vindt om te schrijven. Lekker makkelijk leesbaar en perfect voor een glossy magazine. Ik kan er niks aan doen, ik ben nou eenmaal een meisje-meisje dat houdt van make-up. Sorry not sorry. Maar na de nodige feedback op de artikelen realiseerde ik me dat er meer dan make-up en nice-to-know artikelen voor nodig zijn om te slagen op HBO niveau. Ik moest dus aan de bak met wat complexere onderwerpen, meerdere bronnen en literatuuronderzoek. Het behoeft geen uitleg dat dat mijn planning dusdanig in de war gooide dat er het een en ander moest veranderen. Artikelen werden geschrapt, andere aangepast naar aanleiding van de gekregen feedback en nieuwe onderwerpen uit de mouw geschud. Deze beslissingen hadden invloed op de diepgang en complexiteit, de diversiteit qua genres en doelgroepen en de creativiteit en originaliteit. En niet te vergeten het journalisten welbekende gevoel van een te snel naderende deadline. Gevolg; dikke stress. En stress is geen behulpzame emotie ben ik proefondervinderlijk achter gekomen. Maar, en hier gaat het verhaal weer een positieve kant op, uiteindelijk kwam het goed. Ik ben trotser op de artikelen die ik nu in mijn portfolio heb zitten en heb mezelf op meerdere vlakken uitgedaagd met in het bijzonder het schrijven buiten mijn comfort zone.

Zelfstandigheid

Mijn zelfstandigheid toon ik aan op meerdere vlakken. Zo heb ik de onderwerpen waar ik over schrijf zelf bedacht, de informatie verzameld die ik ervoor nodig had en informatie geschrapt waar ik het teveel vond. Qua onderwerpen zat ik op een gegeven moment echt helemaal in de flow. Bij alles wat ik las of hoorde kwam er spontaan een idee en invalshoek voor een artikel bovendrijven. Jammer dat ik de tijd er niet voor had en ik me moest houden aan de onderwerpen waar ik al aan was begonnen. Maar ook dat toont mijn zelfstandigheid aan. Hoewel ik een zeer korte aandachtsspanne heb en na, pak ‘m beet drie minuten, al weer afgeleid ben en iets anders zie om te doen, heb ik me braaf aan mijn plan gehouden zodat ik de deadline uiteindelijk heb gered. In het verzamelen van informatie kon ik nog weleens doorslaan. Ondanks dat ik al weinig tijd had kon het zomaar gebeuren dat ik een hele dag vooral had doorgebracht met het zoeken naar informatie. En dan aan het einde van de dag kwaad zijn op jezelf omdat je zo weinig hebt gedaan. En uiteindelijk had ik dus bergen informatie waardoor het alleen maar meer tijd kostte om de informatie te filteren die ik nodig had. Ik noem het een leerpuntje. Wat ik zelf heel zelfstandig vond, en de mensen om mij heen hebben daar vast een ander woord voor zoals eigenwijs, was dat ik ondanks mijn writer’s block toch stug door ben blijven buffelen zonder op te geven. Alle adviezen zoals ‘ga lekker iets voor jezelf doen’ en ‘je kunt toch in maart op assessment’ heb ik hardnekkig genegeerd en uiteindelijk met succes. Ik heb me keer op keer door mijn writer’s block (waarschijnlijk ontstaan door de stress van de deadline) heen geknokt, al was het dan soms pas om half twee ’s nachts. En hoewel het met mijn wallen op mijn knieën is kan ik zeggen: ik heb mijn deadline gehaald.

Diepgang en complexiteit

Ja, de diepgang en complexiteit… Hét struikelblok voor de meeste studenten zo werd mij verteld. En ik geloof het meteen. Toen ik een mail voorbij zag komen over de cursus CARR werd ik dan ook direct enthousiast. Want, werd er beloofd, hiermee kon je juist die diepgang en complexiteit in je artikelen leren verwerken. Top, dat had ik nodig! Dus boek aangeschaft en braaf weer terug in de schoolbanken (wat overigens weer erg leuk was na ongeveer twee jaar niet op school te zijn geweest). De eerste les ging prima. De lessen daarna was ik compleet de weg kwijt. ArcGIS, Google Fusion Tables, Excel, kaartjes maken en datasets verzamelen… Het is mijn ding niet. Ik ben een digibeet en zal dat vrees ik voor altijd blijven. Dus tja, daar ging mijn diepgang en complexiteit. Ik heb het gemis van CARR opgevangen door te kiezen voor onderwerpen waarvoor ik meerdere bronnen nodig had, literatuuronderzoek moest doen en zelf gegevens moest verzamelen. De diepgang en complexiteit competenties zijn naar mijn mening terug te vinden in het artikel over taal en in mijn reflectieproduct. Ook het interview over de gijzeling vind ik zelf getuigen van diepgang omdat het diep ingaat op de het verhaal en het onderwerp zelf natuurlijk al ontzettend heftig is. Ik vond deze kernkwaliteit, net als de meeste studenten, het lastigste. Vooral omdat ik nooit de intentie heb gehad om een serieuze (onderzoeks)journalist te willen worden. Mijn doel was om ooit te kunnen schrijven voor een (online) vrouwenmagazine, en dan vooral fijne feel good artikelen te schrijven. Artikelen die lekker weglezen, geschreven op een vlotte manier. En ik ben ervan overtuigd dat ik daar goed in ben. Maar diepgang en complexiteit, daar heb ik wel mee geworsteld. Ik hoop dat het me gelukt is om in die drie artikelen te laten zien dat ik meer in mijn mars heb dan het schrijven over de nieuwste lipstick van YSL of de latest haarkleur van Kim Kardashian.

Diversiteit qua genres en doelgroepen

Ook dit is gelukt, ware het niet dat ik eigenlijk iets anders in gedachten had. Voordat ik deelnam aan de Bachelor Circle had ik het idee om van elk genre een artikel te schrijven. Was me nooit gelukt in de tijd die ik had maar dat is een ander verhaal. Tijdens de Bachelor Circle onthulde ik met gepaste trots dit plan, waarop Malou ingreep en zei dat het echt niet nodig was om een rechtbankverslag te schrijven of een raadsverslag, maar dat ik trouw moest blijven aan wie ik ben en wat ik uiteindelijk wil doen in de journalistiek. Ok dan. Dan gaan we dus voor de nice to read artikelen bedacht ik. Dus binnen een week had ik zes artikelen geschreven en opgestuurd voor feedback. Ai… Zo trouw blijven aan mezelf was blijkbaar ook weer niet de bedoeling. In de weken daarna heb ik daarom een aantal aanpassingen gedaan in mijn artikelen waardoor ik uiteindelijk ben uitgekomen op een column, een sfeerverslag, een interview, een achtergrondartikel, een essay (reflectiestuk), een artikel voor internet, een reisartikel, een reportage en een nice to read artikel. Zo laat ik zien dat ik verschillende genres aankan, maar ook dat ik voor verschillende doelgroepen kan schrijven. Door mijn laatste stage ben ik in aanraking gekomen met het schrijven voor een online magazine, en hoewel dat absoluut niet mijn intentie was toen ik aan mijn studie begon bleek ik het ontzettend leuk te vinden. Daarom heb ik ervoor gekozen om ook een klein artikel voor het internet in mijn portfolio op te nemen. Het sfeerverslag, de column en het nice to read artikel vind ik leuk omdat ik daar echt mijn stijl van schrijven in kan laten zien. Voor het interview heb ik gekozen voor een full quote interview omdat het onderwerp zich daar goed voor leende. Ik vind het zelf een prettig interview om te lezen, en het is ook even heel iets anders dan dat ik normaal zou doen. Wat betreft het essay was het echt goed zoeken naar de vorm, vooral omdat we tijdens de opleiding vrij weinig met een essay geoefend hebben. Maar ik vond het wel de beste optie voor mijn onderwerp. Het achtergrondartikel over taal vond ik ontzettend leuk om te schrijven, vooral omdat het onderwerp me enorm fascineert. Ook de reportage was enorm leuk om te doen. Ik had nog niet vaak een reportage gemaakt dus het was wel even stressen met én foto’s maken, én gesprekken voeren met mensen én onthouden, de omgeving in je opnemen en ondertussen al in je hoofd bezig zijn met hoe je het verhaal gaat vormgeven. Uiteindelijk vind ik het zelf een hele leuke reportage geworden waarin de lezer echt meegenomen op sleeptouw. Al met al denk ik dat ik met deze verschillende artikelen goed kan aantonen dat ik zeker een diversiteit qua genres en doelgroepen aankan.

Creativiteit en originaliteit

Mijn creativiteit en originaliteit komen in dit portfolio op meerdere vlakken naar voren. Zo vind ik dat ik mijn creativiteit heb laten zien in de wat meer persoonlijke stukken zoals het sfeerverslag, de column en het nice to read artikel. Hier kan ik wat meer uit de voeten met mijn eigen stijl van schrijven, en kan ik ook mijn licht sarcastische humor kwijt. Ik vind dat een erg prettige manier van schrijven en ik denk dat ik me daarmee wel kan onderscheiden van een hoop andere journalisten. Ik bewonder ook verschillende schrijfsters zoals Roos Schlikker, Antoinette Scheulderman, en Suus Ruis vanwege hun enorm grappige en herkenbare schrijfstijl. Ik hoop dat ik dat over een paar jaartjes oefenen ook over mezelf kan zeggen. Een ander vlak waar mijn creativiteit en originaliteit naar voren komt zijn de onderwerpen in mijn portfolio. Goed, ik geef toe, het reisartikel over Berlijn is niet mega creatief qua invalshoek, en het nice to read artikel ook niet, maar van de rest durf ik wel te zeggen dat de onderwerpen redelijk origineel zijn. Of op zijn minst dat de invalshoek origineel is. Waar mijn kracht ligt is dat ik bij bijna alles wat ik dagelijks zie, hoor en ervaar kan denken ‘hey, dat is een onderwerp’. En dat ik dan dat onderwerp ook nog van verschillende kanten kan belichten zodat er meerdere invalshoeken zijn.

Reflecterend vermogen

Mijn reflecterend vermogen zie je terug in het achtergrondartikel over taal en in mijn essay. In beide artikelen duik ik in een onderwerp dat de journalistiek aangaat en geef ik daar ook mijn mening over. In het essay wat meer dan in het achtergrondartikel aangezien het essay een persoonlijk vraagstuk is. Ook kan ik de keuze voor mijn artikelen in mijn portfolio goed onderbouwen. Dit is te lezen in de verantwoording voor mijn artikelen. Omdat ik me nog niet op het journalistieke pad heb gegeven heb ik natuurlijk nog weinig praktijkervaring. Wel heb ik tijdens mijn stage een goed voorbeeld meegemaakt waarbij ik echt na moest denken waar we als journalist nu eigenlijk voor staan en wat onze verantwoordelijkheden zijn. Dus wanneer ik lastige zaken tegen zou komen qua werksituatie loop ik daar zeker niet voor weg en zou ik er juist over nadenken hoe ik daar als journalist insta. Want ik ben me zeer bewust van mijn verantwoordelijkheden.